XVII

             Witam późną porą. Chociaż według mnie, w weekendy czas zmienia swój format i takie coś, jak „późna pora” najzwyczajniej nie istnieje. Przynajmniej dla mnie.

            Dopuszczam się tutaj dość często zaległości. Cała ja. Stylizacja ze środy, bo właśnie w ten dzień tradycyjnie spotykamy się z Kasią. 

W planach nie przewidywałam komentowania, ale aż muszę wykopać z siebie ten ból, bo sytuacja wymaga. Apeluję wszem i wobec – nie pożyczajcie butów od swoich mam. One, po tylu latach ciężkiego treningu, stażu i przysposobienia w warunkach wszelakich, odczuwają zdecydowanie inaczej niż my. One, biegające wszędzie i zawsze na obcasach. One – są po prosu uodpornione i znieczulone na tym polu bitew. Więc jeżeli pożyczacie od nich buty, nawet ich ulubione buty, to mogą się one okazać maszyną tortur z naszego stanowiska. Nie myślcie sobie, że pojęcie słowa „wygodne” tylko symbolicznie różni się między naszymi pokoleniami. Różnica jest bezkresna. Bardziej bezkresna niż mi się to wydawało. Na tyle, że prawie byłam w stanie iść boso przez miasto. Prawie niestety, wobec tego teraz moje kończyny wyglądają jak wyglądają. Uff. Tak, skończyłam. Ulżyło mi. A tak serio to nie, bo opcja używania moich nóg w sposób całkowicie naturalny będzie dostępna w nieco późniejszym terminie. Nie polecam. 

            Uruchamiam nocny seans filmów/seriali/wszystkiego, a Wam życzę dobrej nocy! :)

Fot. Katarzyna Przybyła

Facebook

Photoblog

 

kapelusz – sh / kurtka – sh / sukienka – mohito / buty (tak, to te przeklęte buty) – no name / biżuteria - katherine